Spróbuj:

  • Podążaj za chorym – jego słowami, zachowaniem, drobnymi gestami – to wszystko mówi o jego potrzebach, często wyrażanych nie wprost żeby nas nie zranić. 
  • Słuchaj uważnie i zapewnij o swojej gotowości do poruszania trudnych tematów. Możesz powiedzieć, np. "Możesz ze mną o wszystkim porozmawiać", "Jesteś dla mnie ważny, więc to co ważne dla Ciebie jest ważne również dla mnie". Przeważnie chory ma potrzebę mówienia o tym co myśli, co czuje, czego się boi.
  • Każdy jest inny – często najważniejsza jest rozmowa, czasem milcząca obecność, towarzyszenie, niekiedy zrobienie czegoś wspólnie (choćby wypicie kubka herbaty), przytulenie, pogłaskanie, wzięcie za rękę, okrycie kocem.
  • Mów prawdę, bo tylko to pozwoli na autentyczny, bliski kontakt, zbudowanie zaufania. Jeśli coś ukrywasz przed chorym, trudno będzie ci nawet spojrzeć mu w oczy.
  • Wyrażaj się wprost.
  • Rozmawiaj tak, jakbyś chciał żeby rozmawiano z tobą.
  • Pozwól na łzy choremu i sobie. Możesz powiedzieć: "Przy mnie możesz płakać". Nie obawiaj się, że płacz się nigdy nie skończy. Wręcz przeciwnie – przyniesie spokój szybciej, niż tłumione emocje, które budują napięcie.
  • Przyjmij wszystkie emocje – będzie lżej i zrobi się przestrzeń do poruszenia ważnych tematów.
  • Powiedz, co czujesz w związku z sytuacją. Możesz powiedzieć o własnym smutku, o tym, że trudno ci mówić. Rozmowa stanie się prawdziwa i potoczy się w taki sposób i w takim kierunku, które będą najlepsze dla chorego i dla ciebie.
  • Dozuj rozmowę na trudne tematy, szczególnie jak twój podopieczny jest z natury raczej zamknięty, trudno mu okazywać emocje, słabości. Zrób pierwszy krok w rozmowie powoli, spokojnie. Poczujesz ile wystarczy.
  • Bądź choćby milcząc. Możesz powiedzieć: "Będę przy Tobie cokolwiek by się nie działo". To daje poczucie bezpieczeństwa. Ludzie u kresu życia często boją się umierania w samotności. 
  • Pytaj, czego potrzebuje twój bliski, np.: "Jak mogę Ci pomóc?", "Czy jest cos co mogę dla Ciebie zrobić?". 
  • Jeśli chory nie potrafi mówić o swoich potrzebach, zaoferuj konkretna pomoc, zorientuj się w których obszarach najbardziej jej potrzebuje.
  • Upewnij się, że dobrze rozumiesz potrzeby chorego. Możesz powtórzyć swoimi słowami, to co zrozumiałeś.
  • Pozwól decydować. Szanuj wolę podopiecznego, np. do dysponowania własnym majątkiem, dalszej opieki nad dziećmi, zobaczenia się z ważnymi dla niego osobami, dalszego leczenia, decyzji o odmowie reanimacji, spełniania pragnień na miarę możliwości, rytuałów wokół umierania, pochówku, etc. 
  • Dotrzymuj danego słowa, np. jeśli mówisz, że będziesz - bądź lub powiadom o zmianie planów.
  • Poruszaj także zwyczajne, codzienne tematy.
  • Miej wyrozumiałość, również dla siebie. Masz prawo nie wiedzieć co zrobić, co mówić i możesz o tym powiedzieć choremu jednocześnie zapewniając o swojej obecności.
  • Zachowuj się w sposób prosty, autentyczny, zwyczajny.
  • Czuj się wyróżniony, jeśli zostałeś zaproszony przez podopiecznego do ostatniej rozmowy. To wielkie wyróżnienie świadczące o dużym zaufaniu.
  • Kieruj się sercem.

Unikaj:

  • Mówienia o chorym przy nim w trzeciej osobie, nawet szeptem bez względu na stan w jakim się znajduje. Nigdy nie masz pewności co słyszy chory.
  • Słów marnego pocieszenia:
    "Będzie dobrze”- nie wiesz tego na pewno, może być różnie.
    „Rozumiem co czujesz” - jeśli sam tego nie przeżyłeś możesz sobie jedynie to wyobrażać. Lepiej powiedz: "Mogę sobie jedynie spróbować wyobrazić co czujesz".
  • Nie udzielaj rad, jeśli twój podopieczny o to nie prosi. Zamiast tego zorientuj się czego od ciebie potrzebuje.
  • Nie udawaj twardziela. Pozwól na emocje choremu i sobie.
  • Nie sil się na słowa znoszące trud tej sytuacji. Zamiast tego możesz powiedzieć po prostu: "Nie wiem co powiedzieć. To dla mnie trudne".
  • Nie lituj się nad chorym.
  • Nie ucinaj wypowiedzi chorego, kiedy porusza temat własnej śmierci, słowami typu: "Co Ty mówisz? Wyzdrowiejesz. Będziesz żyć". To zamyka możliwość ustalenia ważnych spraw, uporządkowania relacji, np. potrzebnego umierającemu pojednania, pożegnania.
  • Nie czekaj z ważnymi rozmowami do ostatniej chwili bo nigdy nie wiesz, które spotkanie będzie tym ostatnim. 
contact

Nie znalazłeś pomocnych materiałów?

Pomóż nam rozwijać pomocnik online dla opiekunów osób nieuleczalnie chorych w domach. Napisz do nas i zgłoś temat, którego brakuje.

NAPISZ DO NAS