Biegunki u chorego
Na Facebooku
Na Linkedinie
W wiadomości
KopiujO biegunce mówimy, gdy zwiększa się częstotliwość wypróżnień przy równoczesnej zmianie ilości i konsystencji stolca (płynna, półpłynna, wodnista). Często biegunce towarzyszy ból brzucha, osłabienie, gorączka.
Przyczyną biegunki może być spożycie pokarmów obciążających układ trawienny, alergie pokarmowe, infekcje bakteryjne lub wirusowe, przyjmowane leki, choroby przewlekłe i nowotworowe.
Biegunka nie jest groźna jeżeli trwa od kilku godzin do 2-3 dni. Trwająca dłużej i nawracająca może prowadzić do odwodnienia chorego. W takim przypadku konieczna jest konsultacja medyczna.
Metoda postępowania i leczenia będzie różniła się w zależności od stanu chorego po przebytym procesie leczenia oraz od przyczyny, która spowodowała lub nasiliła dane objawy.
Przy biegunkach chorego:
- Wyeliminuj z diety chorego pokarmy mogące nasilać biegunkę, np. mleko i jego przetwory, świeże warzywa i owoce, bogatoresztkowe kasze. Ogranicz produkty ciężkostrawne i tłuste.
- Stosuj dietę kleikową, włącz do diety chorego: kleiki ryżowe, kasze, makarony, gotowane warzywa, zupy, gotowane mięso.
- Zadbaj, aby chory przyjmował więcej płynów, możesz podawać choremu gotowe produkty elektrolitowe (dostępne w aptece). Podawaj szklankę płynu po każdym obfitym luźnym wypróżnieniu.
- Zadbaj o odpowiednie zabezpieczenie skóry i okolic odbytu (luźne stolce często podrażniają). Używaj maści ochronnych aby stworzyć barierę na skórze.
- Jeżeli chory używa pieluch, biegunka będzie dla niego bardzo krępująca. Zadbaj o częstą i prawidłową zmianę pieluchy. Zapewnij warunki, w których chory będzie się czuł bezpiecznie, intymnie i zachowa godność.
- Włącz leki przeciwbiegunkowe, zgodnie z zaleceniami lekarza.
- Zwróć uwagę na kolor i zapach stolca. Jeśli jest wodnisty z obecnością śluzu, ropy, krwi może wskazywać na schorzenie przewodu pokarmowego lub infekcję. To wskazania do szybkiej konsultacji lekarskiej.
