Przyczyny zaparć u chorego mogą być różne

  • związane z samym przebiegiem choroby
  • niewystarczająca ilość płynów i pokarmów przyjmowanych przez chorego
  • unieruchomienie chorego w łóżku
  • brak odpowiednich warunków przy wypróżnianiu (brak intymności), brak pomocy ze strony opiekuna
  • skutek uboczny stosowanego leczenia, np.: przy przyjmowaniu leków opioidowych, preparatów żelaza, leków zobojętniających kwas solny, leków przeciwwymiotnych, niektórych leków psychotropowych, chemioterapeutyków

Profilaktyka przeciwzaparciowa

  • Stosowanie odpowiednich zaleceń żywieniowych: dla osób w dobrym stanie ogólnym polecana jest dieta bogata w błonnik. Uwaga: dla chorych wyniszczonych i niedożywionych nie wolno stosować takiej diety.
  • Spożywanie przez chorego naturalnych produktów o działaniu przeczyszczającym: jogurt, kefir, maślanka, suszone owoce.
  • Odpowiednia podaż płynów, częste dopajanie chorego
  • Aktywność fizyczna: pionizacja, spacery, ćwiczenia nóg zwłaszcza w stawach biodrowych, rowerek, przyciąganie kolan do brzucha, masaż brzucha pobudzający perystaltykę jelit.
  • Wsparcie farmakologiczne – dołączenie preparatów poprawiających motorykę jelit, przeczyszczających (syropy, krople, tabletki).
  • Korzystanie przez chorego z przenośnej toalety (przyłóżkowe fotele WC), dzięki której chory może wypróżnić się w pozycji siedzącej. 

Zaleganie mas kałowych w jelitach

  • Brak regularnych wypróżnień powoduje zaleganie mas kałowych w jelitach (jelita są wypełnione). Chory czuje ogromny dyskomfort. Nie chce jeść, ponieważ ma uczucie sytości. 
  • Jeśli zalecone przez lekarza postępowanie nie przynosi efektu, a chory cierpi i nie ma odruchu parcia, możesz pomóc choremu w wypróżnieniu przy użyciu roztworu doodbytniczego (enemy/lewatywy). Tzw. wlew doodbytniczy możesz kupić w aptece.
  • Zapewnij choremu intymne warunki, zapewnij o swojej trosce.
  • Powiedz choremu, co zamierzasz zrobić i jak to będzie przebiegało.
  • W trakcie czynności pytaj chorego, czy wszystko w porządku.
  • Ułóż chorego na boku. Podłóż podkład jednorazowy pod pośladki.
  • Załóż rękawice (może być podwójna para).
  • Użyj parafiny lub oliwki do zwilżenia odbytu i zwiększenia poślizgu.
  • Podaj roztwór w postać wlewu doodbytniczego. Pamiętaj, że roztwór powinien mieć temperaturę pokojową.
  • Gdy chory stanowczo protestuje, nie należy przeprowadzać czynności na siłę.
  • Przy nasilających się objawach należy zwrócić się do lekarza, który zdecyduje o dalszym postępowaniu.

Jeśli w trakcie czynności dolegliwości chorego nasilą się:

  1. Zachowaj spokój

    Przerwij czynności i zachowaj spokój, co zapewni poczucie bezpieczeństwa choremu.

  2. Ustabilizuj stan chorego

    Spróbuj ustabilizować stan chorego: zmień pozycję chorego, podaj zalecane leki, spróbuj zmniejszyć lęk chorego.

  3. Odłóż czynności na później

    Spróbuj wrócić do danej czynności później.

contact

Nie znalazłeś pomocnych materiałów?

Pomóż nam rozwijać pomocnik online dla opiekunów osób nieuleczalnie chorych w domach. Napisz do nas i zgłoś temat, którego brakuje.

NAPISZ DO NAS