Nudności i wymioty u chorego
Na Facebooku
Na Linkedinie
W wiadomości
KopiujNudności i wymioty to jedne z dolegliwości przy chorobie onkologicznej. Wyjaśnienie przyczyn nudności i wymiotów, odpowiednie postępowanie przy objawach (np. stosowanie zaleceń żywieniowych) oraz wdrożenie leczenia mogą znacznie poprawić stan i komfort życia chorego.
Metoda postępowania i leczenia przy dolegliwościach będzie różniła się w zależności od stanu chorego po przebytym procesie leczenia oraz od przyczyny, która spowodowała lub nasiliła objawy.
Pamiętaj, że długo trwające lub nasilające się nudności i wymioty wymagają pilnej konsultacji medycznej celem wykluczenia niedrożności przewodu pokarmowego.
Sposoby na nudności i wymioty
- Przygotuj posiłki zgodnie z zasadami żywienia chorego. Podawaj choremu małe porcje (po 2-3 łyki lub kęsy), ale często.
- Podawaj choremu jego ulubione posiłki, zadbaj o ich wygląd, zapach i smak.
- Zachęcaj chorego do wypijania odpowiedniej ilości płynów. Jeśli nie pije, często zwilżaj usta chorego.
- Przy nudnościach podawaj choremu w małych porcjach: wodę z cytryną, wodę z cytryna i imbirem, kostkę lodu do ssania, napoje powszechnie uznawane za niezdrowe, tj. cola, tonic.
- Zadbaj o odpowiednią higienę jamy ustnej chorego.
- Obniż temperaturę w pokoju chorego, zapewnij choremu komfort.
- Zachęcaj chorego do ćwiczeń oddechowych.
- Wyeliminuj przykre zapachy wokół chorego, np. pochodzące z owrzodzeń odleżynowych, stomii, etc.
- Podczas czynności pielęgnacyjnych nie naciskaj na jamę brzuszną chorego.
- Stosuj leki przeciwwymiotne, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Na co wskazuje rodzaj wymiotów u chorego?
- Wymioty treścią pokarmową, w związku z zaburzeniami w połykaniu tzw. cofanie treści pokarmowej.
Częściowym rozwiązaniem jest odpowiednie ułożenie chorego podczas karmienia, dłuższe przerwy przy podawaniu kolejnego kęsa, popijanie płynami lub dostosowanie konsystencji pokarmów (dieta płynna).
- Wymioty treścią pokarmową spowodowane błędami dietetycznymi lub w przebiegu infekcji wirusowych przewodu pokarmowego.
Należy skonsultować dotychczasowy jadłospis chorego z dietetykiem lub lekarzem i wprowadzić wymagane zmiany w żywieniu. Niezbędne jest podawanie odpowiedniej ilości płynów (min. 2 litry dziennie).
- Wymioty treścią pokarmową w trakcie leczenia onkologicznego.
Poinformuj lekarza, który może włączyć leki o działaniu przeciwwymiotnym (np. w postaci czopków doodbytniczo, tabletek rozpuszczających się w jamie ustnej, zastrzyków). Wymioty po przebytym leczeniu onkologicznym mogą być spowodowane niedrożnością wynikającą np. ze zrostów, zwłóknień tkanek. Kwalifikują chorego na konsultację chirurgiczną.
- Wymioty po przebytym leczeniu onkologicznym.
Mogą być spowodowane niedrożnością przewodu pokarmowego wynikającą np. ze zrostów lub zwłóknień tkanek, zwłaszcza po przebytych zabiegach operacyjnych, radioterapii. Wymioty mogą być też związane z postępem choroby. Do rozważenia konsultacja chirurgiczna. Decyzja o zabiegu i dalsza strategia postępowania uzależniona jest od stanu ogólnego chorego.
- Wymioty treścią pokarmową mogą pojawić się u chorych z guzami mózgu (ogniska pierwotne lub zmiany przerzutowe).
Ten objaw może wskazywać na wzmożone ciśnienie śródczaszkowe i obrzęk mózgu. Konieczna jest konsultacja medyczna i włączenie odpowiedniej terapii.
- Wymioty treścią pokarmową z powodu zaburzeń biochemicznych, np. elektrolitowych czy nieprawidłowych parametrów wydolności nerek.
- Wymioty żółciowe - żółć cofa się z jelit do żołądka, a następnie do przełyku.
Mogą pojawić się w efekcie niewłaściwej motoryki jelit, u chorych z objawami niedrożności przewodu pokarmowego, a także w przypadku uporczywych wymiotów przy opróżnionym żołądku.
Postępowanie uzależnione jest od przyczyny wywołującej wymioty. Ważne, aby poinformować lekarza o zaobserwowanych objawach.
- Wymioty fusowate (wyglądające jak fusy od kawy).
Są niepokojącym objawem, mogącym wskazywać na krwawienie z przewodu pokarmowego. Konieczna jest konsultacja z lekarzem. Decyzja dotycząca dalszego postępowanie uzależniona jest od stanu chorego.
- Wymioty treścią cuchnącą jak masy kałowe.
Są bardzo niepokojącym objawem, wskazującym na niedrożność przewodu pokarmowego. Konieczna jest konsultacja z lekarzem. Decyzja dotycząca dalszego postępowanie uzależniona jest od stanu chorego.
